“ชีวิตเรา…เราเขียนเอง” เป็นเรื่องราวของนักเขียนน้อย 10 คน พวกเขาช่วยกันถ่ายทอดเรื่องราวในชีวิตออกมาผ่านตัวหนังสือ ถึงการมีเชื้อเอชไอวีในร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นการดูแลสุขภาพ การจัดการกับปัญหาในเรื่องทัศนะของคนที่ไม่เข้าใจเรื่องเอดส์ ที่อยู่รายล้อมรอบตัวเขา การจัดการกับความรู้สึกของตัวเองเมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจบอก/ไม่บอก “ความลับ” บางอย่าง ฯลฯ
นักเขียนน้อยทั้ง 10 ชีวิตนี้ ช่วยกันเล่าเรื่องราวที่เป็นประสบการณ์ของพวกเขา โดยมีเป้าหมายเดียวกันคือ เพื่อทำให้คนอ่าน ซึ่งอาจจะเป็นคนที่อยู่รอบๆ ข้างพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน พ่อแม่ ญาติพี่น้อง คุณครู คนรัก และคนอื่นๆ รับรู้ และเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาเป็นอยู่ เพื่อหวังให้ “เรา” อยู่ร่วมกันได้มากขึ้น ลดการตีตรา การรังเกียจ กีดกันให้น้อยลง
รวมทั้ง หากเด็กๆ และเยาวชนผู้มีเชื้อเอชไอวีคนอื่นๆ ได้อ่านเรื่องราวเหล่านี้ พวกเขาจะได้รับรู้ว่า “เรา” ไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยวลำพัง บนโลกใบนี้ อย่างน้อย นักเขียนทั้ง ๑๐ คนนี้ กำลังช่วยบอกว่า “เรา” อยู่ด้วยกันได้
คือ “อยู่ร่วมกับเอชไอวี” และ “อยู่ด้วยกัน” ในสังคม
กว่าจะออกมาเป็นเรื่องราวทั้งหมดนี้ นักเขียนน้อยได้ผ่านการอบรมทักษะการเขียน เพื่อเปิดมุมมอง เปิดประเด็น และพัฒนารูปแบบการเขียนจากค่ายนักเขียนน้อย “ชีวิตเรา…เราเขียนเอง” ไม่เพียงเท่านั้น ยังผ่านการติวเข้มชนิดที่เรียกว่า ‘ตัวต่อตัว’ กับทีมที่ปรึกษา ในการพูดคุย ถกประเด็น และปรับแก้งาน เพื่อให้งานเขียนที่ออกมาบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของพวกเขาได้อย่างตรงใจที่สุด
เครือข่ายผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ ประเทศไทย ขอขอบคุณ “เด็กๆ ทุกคน” ที่ร่วมงานนักเขียนน้อยตั้งแต่ต้น และขอบคุณ “ลุง ป้า พี่น้องคนทำงานกับเด็กที่อยู่ร่วมกับเอชไอวีทุกคน” ผู้มีส่วนร่วมให้พลังเล็กๆ บนโลกใบใหญ่ ของนักเขียนน้อยเกิดขึ้น
เพราะชีวิตเรา…เราเขียนเอง
(สามารถดาวน์โหลดไฟล์หนังสือได้ที่ สื่อรณรงค์)
